Mogę być oazą spokoju, ale nie wtedy, kiedy ktoś włamuje się do mojej głowy. "Zablokowałem" do niej dostęp. Ot taka umiejętność, której nauczyła mnie przyjaciółka. Przydatna. Spojrzałem na nią i uśmiechnąłem się, zagradzając jej drogę.
- Cóż to za łowca, który nie umie sam demona wygonić? Nawet ja to potrafię, choć sam nim jestem - powiedziałem kpiąco.
- Przesuń się.
- Nie. Zostajesz tutaj - powiedziałem. Ou, zostaje tutaj choćbym musiał ją tutaj zatrzymać siłą. Nie pozwolę, by znów doszło do identycznej sytuacji, naprawdę mi się znudziło powstrzymywania kogoś by mnie nie zabił. Nieznajoma chciała mnie ominąć, jednak ponownie przygwoździłem ją do ściany. - Powiedziałem Ci coś, uparciuchu.
(Julietta? Króciutkie, wiem)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz