- Cii, nie męcz się i nie zadręczaj się tym -szepnęłam ciepło
Heh, dawno do niego tak nie mówiłam. Teraz mi było tak go przykro, ale jednocześnie cieszyłam się , że się wybudził. Tak miesiąc tutaj przychodziłam... Z nadzieją. Udało się. I przez ten miesiąc brzuch mi też trochę urósł? Zabawne, bycie w ciąży ma swoje plusy i minusy. Zwłaszcza mała istotka w moim ciele , była strasznie wybredna. Ja nie wiem co to dziecko będzie jadło po urodzeniu, ale na pewno będzie słodkie.
Patrzyłam na lekarza, zaciekawiona i zaczęłam się zastanawiać, co będzie dalej. Czy Alec faktycznie wyzdrowieje i czy wszystko będzie w porządku.
-Odpocznij trochę -poprosiłam i delikatnie pogładziłam go po włosach
Alec cały czas mi się przyglądał z bólem w oczach, a ja w sumie już wolałam milczeć. Już chociaż trochę się uspokoił. Gładziłam go po ręce, aż w pewnym momencie Alec przysnął. I dobrze , potrzebuje odpoczynku by wszystko się zrosło.
*(Dwie godziny później)
Ben akurat złożył wizytę, gdy Alec spał. Opowiedziałam mu wszystko co się stało, a lekarz to potwierdził. Co prawda oczywiście uprzedzał mnie, że Alec ma małe szanse na wyzdrowienie i w ogóle. Ale przecież...... obudził się , to jest nadzieja. Ben jak szybko przyszedł, równie szybko poszedł. Eh on zawsze mało tutaj przesiadywał. Sama nie wiem w sumie ja też nie często, bardziej w tedy gdy nie miałam co robić lub musiałam go zobaczyć. Nadal był w złym stanie, martwiłam się , że coś pójdzie nie tak. Ale nadal zastanawiałam się co spowodowało ten jego wypadek. Może sam mi powie, zobaczymy. Te dwie godziny przesiedziałam wpatrując się w śpiącego Alec'a. Trochę czasami mruczał, lub miał chyba koszmary, ale wszystko ustawało, gdy tylko czuł moją obecność. Siedziałam tak i gładziłam jego dłoń, a za chwilę zaczęłam cicho nucić (klik).
(Alec?)
*PS. Tutaj jest polskie tłumaczenie tej piosenki XD tak jakoś mnie naszło :P
Wierzyłam w coś tak odległego
Tak jakbym była człowiekiem
I wypierałam się tego uczucia bezradności
We mnie, we mnie
Wszystkie obietnice, które złożyłam
Jedynie, by was zawieść
Wierzyliście we mnie, ale ja jestem załamana
Nic mi nie zostało
A wszystko co czuję to te okrutne pragnienie
Upadaliśmy przez cały ten czas
I teraz jestem zagubiona w raju
Chciałabym, by przeszłość przestała istnieć
Ale wciąż trwa
I chciałabym czuć się tak, jakbym tu należała
Jestem tak samo przerażona jak wy
Nic mi nie zostało
A wszystko co czuję to te okrutne pragnienie
Upadaliśmy przez cały ten czas
I teraz jestem zagubiona w raju
Uciekajcie, uciekajcie
Pewnego dnia już nie poczujemy więcej tego cierpienia
Zabierzcie je wszystkie, wasze cienie
Bo one nie pozwolą mi odejść
Dopóki nic mi nie zostało
A wszystko co czuję to te okrutne pragnienie
Upadaliśmy przez cały ten czas
I teraz jestem zagubiona w raju
Samotna i zagubiona w raju
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz